Loslaten

Over Acceptatie en Vergeving

Soms dragen we dingen met ons mee zonder dat we het doorhebben. Oude woorden die bleven hangen. Gebeurtenissen die als schaduwen met ons meelopen. Fouten van anderen. Of die van onszelf.

We zeggen dat we verder gaan, maar vanbinnen zijn we nog steeds aan het vasthouden. Aan het proberen te begrijpen, te verklaren, te controleren. En juist daarin zit de pijn. Want het leven vraagt soms niet om begrijpen — maar om accepteren. Niet om wraak of oordeel, maar om vergeving.

Acceptatie is geen opgeven

Acceptatie wordt vaak verward met ‘je erbij neerleggen’, alsof je toegeeft aan iets wat je niet wilt. Maar acceptatie is iets anders. Het is erkennen wat er is. Zonder verzet. Zonder oordeel. Het is jezelf toestaan om te voelen wat er gevoeld moet worden, zonder het weg te duwen of te willen veranderen.

Dat betekent niet dat je alles goedkeurt. Het betekent alleen dat je de strijd met wat niet veranderd kan worden, loslaat. En in dat loslaten ontstaat ruimte. Rust. Adem.

Vergeven is een daad van liefde – voor jezelf

Vergeving is moeilijk. Zeker als je bent gekwetst. Zeker als je jezelf iets verwijt. Maar vergeven betekent niet dat je zegt: “Wat er gebeurde was oké.” Het betekent: “Ik kies ervoor mezelf niet langer vast te ketenen aan dit verleden.”

Vergeven is de sleutel die je losmaakt. Die jou bevrijdt, niet de ander. Want zolang jij vasthoudt aan boosheid of schuld, blijft die wond open. En jij verdient het om te helen.

Hoe begin je met vergeven en accepteren?

Misschien voelt het nog te groot. Te pijnlijk. En dat is oké. Begin klein:

• Wees eerlijk tegen jezelf. Wat voel je echt?

• Sta toe dat het er is. Je hoeft het niet meteen op te lossen.

• Schrijf het van je af. Een brief die je nooit hoeft te versturen.

• Wees zacht. Tegen jezelf. Tegen je verhaal.

• Herinner jezelf eraan: vergeven is een proces, geen momentopname.

  
  

Jij bent niet je verleden

We maken allemaal fouten. We raken allemaal gewond. Maar we zijn méér dan wat ons is overkomen, méér dan wat we ooit fout hebben gedaan. Wanneer we leren accepteren, en durven vergeven – dan geven we onszelf de vrijheid om opnieuw te beginnen. Steeds opnieuw.

En dat is de mooiste vorm van liefde: jezelf toestaan te groeien, zelfs als het moeilijk is. Zelfs als het tijd kost.

Lief mens, je hoeft het niet alleen te doen. Maar weet dat je elke dag opnieuw mag kiezen: om zachter te zijn. Om los te laten. Om lief te hebben. Eerst en vooral: jezelf.

Herken je jezelf in dit verhaal?

Acceptatie en vergeving zijn geen makkelijke stappen, maar wel essentiële voor groei en innerlijke rust. Wil je hierin begeleiding of een sparringpartner die met je meeloopt in dit proces? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Samen kijken we wat jij nodig hebt om ruimte te maken voor zachtheid, heling en beweging.